...yA RaBB, GaWWiNi...

Bismillahir Rahmanir Rahiim...

Ya Allah... kenapala dgn diriku ini, takde langsung keyakinan dalam diri... jika adapun, mungkin sebesar semut (semut pulak yg den salah kan :( ... mmg benar... aku tak tahu mengapa, aku tiada kekuatan untuk bersyarah dalam kelas... bukan bersyarah, nak sampuk tanye soalan ttg benda yg tak faham pun tak berani... alamatnye, kalau nak tanye soalan... mmg kena simpan dalam hati, then catit di buku... esoknya, p maktab doktor tuk tanye soalan tu... adusss :(

Berlatih cakap dalam bilik, berabuk!!! tung tang tung tang... bila dah dalam kelas, mak aiii.... somput dado den... siap berhenti tarik nafas banyak kali, tp... tp... tp... ketaq jugak... setakat ketaq takpa... ni, siap panas muka... ayoyo... camne la nak seminar nanti... lg la ramai doctor... maybe dalam 5, 6 org... kang, diorg p tanya tu ini... pengsan kat situ jugak... uwaaa ~

Mohammad ni (yg muka cam Saber Rubai'e... hehe.. sempat lg)... boleh lak ingatkan doctor n kata aku nak cakap ttg wajib aku... aduhhh... awatla hang pi cakap kat doctor yg ana nak cakap... cettt... (hehe.. tp mmg nak cakap pun, ye arr... penat2 den wat wajib, pastu tak bg cakap... aissyy, takleh2... penat tau)... tp bila dah cakap... hahaha... sempat lg aku gelak sendiri...

Takpe la... kena banyak berlatih cakap ni... insAllah2... ya Rabbi, gawwini :(

p/s: diriku ibarat semut di atas yg takut tuk menggelongsor... hehehe (semut tu takut ke???)